Into great silence0001

In het weekend naar een hele bijzonder film geweest: Into great silence. Een film van 160 minuten die gaat over het leven van de kartuizer orde in de Grand Chartreuze in de franse alpen. Deze orde is één van de strengste ordes van de katholieke kerk. Wat zo bijzonder was, was het feit dat alles wat je normaal in een film hoort weggelaten is. Geen voorfilmpjes, geen muziek. Nee helemaal geen geluid. En aangezien deze broeders in stilzwijgen leven is het oorverdovend stil. Het enige wat je hoort is het gregoriaans gezang en de geluiden van de kerkklokken.
Het was de eerste keer dat iemand ‘van buiten’ binnen de muren van dit klooster mocht komen. En deze film is prachtig in zijn eenvoud. Een soort meditatie over het leven. Een bespiegeling van de tijd. Stilte. Repetitie. Ritme.
De film is bijna, nee misschien wel helemaal, een vorm van kunst. Diverse shots zijn adembenemende doorkijkjes, vanuit diverse perspectieven en focus. Soms waan je je in een schilderij, soms kijk je er naar, soms beweegt het.
Het is een verademing om bijna 3 uur stilte te proeven, te ondergaan, waar te nemen. Een soort serene stilte. Foto’s en beschrijving e.d. vind je op de website die ik hierboven noemde. Ik heb eens even gekeken of onze moderne communicatietools zoals blogs e.d. hier ook aandacht aan besteden. En wat dacht je. De trailer staat in YouTube (zie hieronder). En via Google Blogsearch vind je ook nogal wat (311 postings). Recensies lees je hier en hier. Ik vond ook een video interview met Philip Goring (QuickTime) de maker op de Cinematical blog via Technorati .