Manja reageerde op een posting van mij over Iederwijs. Wellicht geeft dit weer wat meer informatie. Het is een artikel uit het Algemeen Daglblad van 23 april 2003 waarin Yolanda Eijgenstein op vragen ingaat die veel mensen bezig houdt.
Algemeen Dagblad
Binnenland, woensdag 23 april 2003
Hele dag voetballen op school
Door Katja Meertens
“Geschiedenisles? Maak een afspraak met een docent en je leert morgen om 10 uur over de Tweede Wereldoorlog. Voetballen, brood bakken, computerspelletjes spelen? Al doe je het de hele dag! Bij Iederwijs kan het, want daar maakt de leerling zelf uit wat hij wil weten.
Uit ontevredenheid over het huidige onderwijssysteem, waarbij volwassenen bepalen wat de kinderen moeten weten, richtte een groep leerkrachten anderhalf jaar geleden een particuliere basisschool voor 18 leerlingen op in Schoonhoven. In januari ging in Soest een tweede vestiging open en inmiddels worden in 22 plaatsen plannen gemaakt voor soortgelijke scholen. Gisteren had in Utrecht een congres plaats waar dit type onderwijs werd toegelicht.
Medeoprichtster Yolanda Eijgenstein, zakenvrouw van het jaar 1997, reageert op vijf stellingen over Iederwijs.
Kinderen onder de 12 jaar kunnen helemaal niet bepalen wat goed voor hen is.
,,Dat weten ze donders goed, als je ze maar naar hen luistert. Wij denken dat we het beter weten, maar…………..


dat is niet zo.”
Iederwijs doet het voorkomen alsof kinderen in het reguliere onderwijs voortdurend worden onderdrukt.
,,Veel ouders zullen blijven kiezen voor het reguliere systeem. Ik ben allang opgehouden mensen over te halen hun kind daarvan af te halen. Ik denk dat het onderwijs niet meer bij deze tijd past. Op school ben je bezig zoals honderd jaar geleden, daarbuiten moet je allerlei keuzen maken. De maatschappij vraagt een andere mentaliteit dan de school biedt.”
Bij Iederwijs zijn er geen klassen met schoolbankjes waarop leerlingen uren moeten stilzitten. Daarom zullen zij op de middelbare school problemen krijgen met gewoon, klassikaal onderwijs.
,,Ze zullen het niet leuk en erg lastig vinden. En als ze er geen voordeel in zien, zullen ze niet meer gaan. Maar op Iederwijs heeft een kind geleerd dat het er mag zijn. Dat geeft een gevoel van veiligheid en vertrouwen, waarop het kan terugvallen als het in de maatschappij komt. Als een leraar iets uitlegt dat het kind niet begrijpt, zal het zeker de discussie met die leerkracht aangaan. Zo van: hé, leg het nu eens uit zodat ik het ook snap. We zijn wel bezig ook voortgezet onderwijs tot 18 jaar aan te bieden.”
Een leerling die profvoetballer wil worden, wil niet leren lezen of rekenen.
,,Als hij wil voetballen, mag hij alleen maar voetballen. Vijf jaar lang. Dat gebeurt alleen niet. We hebben een leerling gehad die drie maanden lang verkleed ging als sinterklaas omdat hij dat wilde. Nu doet hij het niet meer: de behoefte is weg. Ik weet bijna zeker dat het voetballertje ook wil rekenen en schrijven. Want dat heeft hij ook nodig om profvoetballer te worden.”
Door alleen te leren wat hij zelf wil, wordt een leerling niet gestimuleerd boven zichzelf uit te stijgen.
,,Het tegendeel is waar. Als je kinderen de ruimte geeft te leren wat ze willen, willen ze nóg meer – en in detail – weten. En sommige dingen heb je niet nodig. Ik heb jaren geschiedenis en aardrijkskunde gehad en daar weet ik nu niets meer van. Sinds drie jaar weet ik pas dat Amsterdam boven Leiden ligt. Als ik het wil weten, vraag ik het wel. Trouwens, waarom is geschiedenis belangrijker dan voetballen?”
bron: Algemeen Dagblad