Het boek De Vertraagde Tijd van Arnold Cornelis er maar weer eens bij gehaald. Altijd goed voor het omdenken. Dit mede naar aanleiding van een prachtige reactie van Guido Crolla die ik kreeg op Facebook naar aanleiding van het aanhalen van een citaat van Arnold Cornelis:
“Een mens kan niet slimmer zijn dan hij zelf is, maar ook niet slimmer dan de cultuur waarin hij zijn leerprocessen ontplooit. Als hij toch slimmer wil zijn dan moet hij de cultuur veranderen, dat is het wezen van creativiteit.”
~ Arnold Cornelis
De reactie van Guido lees je hier op Facebook.
De filosofie van De Vertraagde Tijd ontwikkelt een logische omkering. Niet de interne klok is afhankelijk van de externe, het is omgekeerd. De culturele relativiteit van de tijd sluit aan bij Einstein, maar breidt de gedachte uit tot de cultuur en de menselijke geest. Hoe hoger de snelheid, hoe trager de klok: als de snelheid maximaal is, dan staat de klok stil. Hoe sneller de wereld verandert om ons heen, dus hoe sneller de kloksnelheid van de computer en van de externe sociale tijd, hoe meer we onze interne klok moeten vertragen, anders verliezen we ons zelfsturend vermogen en ontwikkelen we angst, boosheid en verdriet. Een catastrofaal leerproces.
We kunnen ook stellen dat die emoties eigenlijk een soort achterstallig kennisonderhoud laten zien. Er wordt namelijk uitgespaard op zelfkennis, op mensenkennis en op filosofie en sociale theorie van kennis, terwijl de hele maatschappij op kennis en leren steunt.
Een mindmap van het boek.
Klik op het plaatje voor een grotere versie.
Deze stadia kunnen we dus ook als mens doorlopen.
Mijn tijd maar eens even vertraagd en weer gekeken naar deze 2 schitterende video’s en mijn interne klok maar weer eens gelijk gezet met die van Cornelis.
Message to self: Vertraag de tijd
Laatste reacties