Schrijnend
Tjonge jonge dit vind ik schrijnend: Jan Pronk, VN-gezant in Sudan moet weg vanwege het schrijven op zijn weblog. Of liever omdat hij kritisch is op zijn weblog. Gisteren heb ik het woord weblog wel heel vaak gehoord. Maar dit keer niet in positieve zin. Niet dat het me dit keer gaat om de vorm van de weblog (geen reactiemogelijkheden, geen permalinks etc.). Nee dit keer gaat het om het karakter van een weblog: schrijven wat je vindt. Dat mag dus niet. Pronk moet neutraal blijven zo vinden VN functionarissen. De Sudanese onderminister van buitenlandse zaken vindt dat hij “is afgedwaald van zijn mandaat”. Hij heeft recht niet om commentaar te leveren volgens die onderminister.
Geen recht?
Vreemd. Sinds wanneer heeft iemand geen recht om commentaar te leveren? Het lijkt mij juist goed als iemand commentaar levert en dat vooral op zo’n manier doet zodat anderen er weerwoord op kunnen geven. Tja, dat is dus gebeurd. Maar mijns inziens op de verkeerde manier. Dit is geen weerwoord geven, maar iemand monddood maken.
Verkeerd voorbeeld
Ik vind van dit voorbeeld een verkeerd signaal uit gaan. Het is een voorbeeld van de tijd waaruit we langzamerhand vertrekken: het tijdperk van de sociale regelgeving, waarin we alles willen controleren, sturen, beheersen. Dit terwijl we terecht komen in een tijdperk van communicatieve zelfsturing, waarin de user in control is en de mens centraal staat. Waarin we (en kennelijk nog veel te weinig mensen) zelf een stem hebben en die laten horen. Zoals Jan Pronk op zijn weblog. Dus niet het systeem heeft het voor het zeggen (want het systeem dat zijn we zelf), niet de regeltjes oefenen de macht uit. Een tijdperk waarin niet de mandaten belangrijker dan het ‘veldwerk’. En nu wordt nou net Jan Pronk het slachtoffer van het systeem, de regeltjes, de bureaucratie, het instituut, de gevestigde orde, het mandaat.
Advies aan Jan Pronk
Voor wat het waard is geef ik hierbij een ongevraagd advies aan Jan Pronk.
Geachte heer Pronk,
laat uw volgende posting op uw weblog een vlammend betoog zijn waarom u juist wel wil schrijven op uw weblog over verbeteringen in Sudan maar zeker ook over schrijnende gevallen daar. Waarom u kritisch mag, nee moet zijn op alles wat er daar gebeurt. Waarom een weblog daar een uitstekend middel voor is. En dat het kennelijk een belangrijk instrument is blijkt wel, u wordt immers terug geroepen voor berichten op diezelfde weblog.
Ik ben het volledig eens met Tineke Ceelen, directeur van de Stichting Vluchteling, die zegt dat het tot uw takenpakket behoort om melding te maken van schendingen van het vredesakkoord. Zij vindt dat de internationale gemeenschap dit niet kan en mag accepteren. Ik sluit me daarbij aan.
Het feit dat secretaris-generaal Kofi Annan achter u blijft staan stemt me optimistische en positief. Wellicht kan hij wijsheid inbrengen en hopelijk wordt u en uw weblog niet geslachtofferd in een diplomatieke oplossing. Hopelijk zien we u er op uw weblog juist over schrijven. Want volgens mij is het juist goed dat er mensen zijn zoals u die zeggen en schrijven wat er gaande is. En andere mensen die daar weer op mogen reageren. Maar iemand van een weblog afhalen is volgens mij in principe onmogelijk. Want die weblog dat is hij zelf. Volgens mij heet dat iemand monddood maken….
Ik kijk uit naar uw volgende berichten op uw weblog.
Oproep
Webloggers laat van u horen!
Externe link: weblog Jan Pronk
Hans, ik begrijp dat je het er niet mee eens bent dat Jan Pronk Sudan noodgedwongen heeft moeten verlaten. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik niet durf te beweren dat ik alle kanten van deze zaak ken, maar laten we wel wezen, de regering van Sudan kan niet model staan voor “het systeem, de regeltjes, de bureaucratie, het instituut, de gevestigde orde, het mandaat”.
Als Kofi Annan op basis hiervan had laten vallen, ja, dan had je verontwaardiging wat mij betreft hout gesneden, maar nu trek je volgens mij de conclusie te breed. Had Jan Pronk zijn uitspraken in een interview met de Volkskrant gedaan, dan had Sudan (mits ze een vertaling hadden gelezen) waarschijnlijk hetzelfde gedaan en de kans gegrepen hem uit te zetten.
Het resultaat is triest, maar dat is de hele situatie in Sudan, met weblogs heeft het echter volgens mij helemaal niets te maken.
Ha Pierre, bedankt voor je reactie. Wellicht heb ik me niet goed uitgedrukt. Met het systeem, de regeltjes etc. bedoel ik de heren bij de VN die Pronk al diverse keren hebben verteld dat hij niet via een weblog moest reageren en hij niet buiten zijn mandaat moest treden. Hij diende de ‘normale’ kanalen te gebruiken voor communicatie. Alsof een weblog geen normaal kanaal is.
Vanavond hoorde ik een interview met hem waarin hij aangaf dat hetgeen hij op zijn weblog had geschreven allang bekend was, door hem in persconferenties aangegeven en ook al kranten te lezen was geweest.
Het heeft m.i. in die zin iets met weblogs te maken, dat hij nu n.a.v. uitlatingen op die weblog het land is uitgezet, terwijl dit niet is gebeurd bij eerdere berichten van hem via ‘die andere kanalen’.
Dat werd ook door de interviewer aangegeven. Ook het nieuws e.d. geven aan dat Pronk n.a.v. uitlatingen op zijn weblog het land is uitgezet. Dus het heeft volgens mij toch wel iets met weblogs te maken.