Wow, dat was een mooi moment! Frank Janssen had zo’n moment wat je 1x in de 10 jaar hebt, zei hij. Hij had dat moment toen hij op de EasyBook P7 ging schrijven. De handschriftherkenning pakte zijn handschrijft direct op en zette dat netjes om. Zijn mknd viel open van verbazing. “Dit is het!” riep hij uit. Hij bleef maar schrijven en gummen.
Hij was niet meer weg te slaan bij het apparaat en vond alle andere tablets niet interessant meer. Dit was zijn apparaat. Gewoon schrijven in plaats van typen op een toetsenbord en dat met zo’n klein handzaam ding.
Daarna volgde nog een geanimeerd gesprek met Rene Vlak waarbij de ideeen over de tafel vlogen. Frank wil de tablet graag eens uitproberen en zal dat binnenkort dus gaan doen.
Eigenlijk was zijn dag toen klaar. Door het beleven van dit moment hoefde hij niets meer te zien van de beurs. Hij heeft later toch nog een rondje gemaakt.
Maar wat prachtig om iemand zo’n ervaring te zien hebben.
De foto’s van Frank zie je in mijn foto-archief.
Eh .. Ik ken zijn handschrift dus
Dat dit apparaat Frank’s handschrift herkent is ECHT UNIEK! 🙂
A boy with his toy 🙂
Het blijft me verbazen hoe mensen (die wel in de ICT rondhangen, maar geen techneut zijn) blijven verbazen over dit soort technologie 🙂
Vaak is het weliswaar een verbeterde versie van iets bestaands of zelfs louter voorzien van een nieuw jasje, maar sprake van een wereldschokkende innovatie is er niet bij een handschriftherkennend tablet.
Maargoed, ik begrijp van Fred dat Frank een vrij uniek handschrift heeft.. misschien komt dat de eer van ’t speeltje ten goede.
@fred: ja dat handschrift was een uitdaging apart voor de easybook. De verrassing voor Frank was des te groter dat het apparaat geen enkele fout maakte om het te herkennen!
@nigel: het is niet zozeer de onbekendheid met tablets en handschriftherkenning, maar de EXPERIENCE ermee. Wie heeft er echt eens mee gewerkt? En dat is gelijk ook de uitdaging: hoe krijg ik het vertelt. Niet door traditionele marketing, maar door mensen het te laten proberen. En ik kan je verzekeren dat Frank echt een once-in-a-liftime experience had. Ik hoop dat hij daar zelf ook nog over schrijft.
De meeste mensen vergelijken een tablet met een notebook en denken dus in dezelfde mogelijkheden verder. Maar als je zo’n ding vast hebt en even buiten de geijkte kaders denkt, zie je en voel je veel mogelijkheden. Dat dan de interactie van de mens met de pc-achtigen een hele andere zal worden staat voor mij als een paal boven water. En of het nou handschrift herkenning is, voicerecognition, eyerecognition, intuitieve userinterfaces, we zullen langzaamaan af gaan van het toetsenbord en muis als inputdevice.
Het is dus meer dan een boy with his toy. Ik denk dat frank in een klap besefte hoe natuurlijk schrijven voor hem is en dat hij zo wil communiceren met zijn applicaties.
@Hans:
Uiteraard draait het om de experience. Het feit dat dit apparaatje foutloos werkt draagt daar natuurlijk erg positief aan bij. Verder ben ik het met je bewering eens dat de manier waarop wij onze apparatuur gaan bedienen, de automobielindustrie loopt daarin soms zelfs op de ICT-wereld voor. Zo ben ik bij Mercedes op bezoek geweest vorig jaar en die bleken prima in staat om hun auto’s effectief te laten rijden met een joystick – bleek alleen dat hun prototype bestuurder/klant nog lang zo ver niet was. Zelfs een aangepast stuur waarbij je meer uitzicht overhoud (zeg, zonder bovenkantje) zou een daling van de verkoopcijfers opleveren!
Vandaar mijn bewering dat dit vaak door technology push echt al jáááren mogelijk is, maar dat er bar weinig in geinvesteerd wordt omdat de afzetmarkt piepklein is. Hoe ga je dus als marketeer van zo’n product de Frank-experience overbrengen op anderen?
Weet je waar ik – zonder het zelf gevoeld te hebben – een once in a lifetime experience van kreeg? De Multi-touch screen:
http://www.youtube.com/watch?v=LByAFrcOwJk
Dit ding kan bijvoorbeeld fungeren als compleet sensitief input device. Kleine moeite om daar tekst herkenning aan toe te voegen… Kreeg er een beetje zo’n futuristisch ‘Minority report’-gevoel van (film met Tom Cruise met soortgelijk holografisch informatiescherm).
@nigel, grappig dat je die video aanhaalt 😉 Want dat is precies waar ik ook aan dacht.
Hoe zou jij de Frank-experience overbrengen? Eigenlijk zou je dus veel mensen het apparaat moeten laten uitproberen…..
Dit filmpje werkt al aardig – ik heb er wel een beeld bij 🙂
Maar, proberen is goud – daarom vind ik het zo jammer dat door alle webwinkels er steeds meer vakbedrijven verdwijnen. In mijn woonplaats heb je alleen nog de BCC’s van deze aarde, met-zonder-kennis dus.
Tegelijkertijd koop ook ik steeds meer online 🙁
Experience is natuurlijk een emotioneel iets, wat je feitelijk in z’n puurste vorm bereikt door het feitelijk ’te ervaren’. Mocht je niet in die gelegenheid zijn is het laten zien hoe anderen het ervaren al een begin (zolang het maar niet te doorzichtig is, zoals veel reclames), maar ik merk dat ik ook veel afga op de ‘experience’ van andere – binnen communities bijvoorbeeld.
Ik weet dat doordat ik, als kleine blogger, iets post over een gadget wat ik gekocht heb, anderen ‘beweeg’ om hetzelfde te doen (of juist niet). Doet me denken aan die Skoda reclame/slogan 🙂
Cebit: posting Frank Janssen over zijn wow-moment
Ik schreef er zelf al over. Over het wow-moment van Frank Janssen met de EasyBook. Maar wat is er nog mooier als hij zelf dat moment beschrijft. In een bevlogen posting beschrijft hij zijn bezoek aan de CeBIT. En geloof me. Het wow-moment was nog groot…
Hans,
Alsnog bedankt voor je mooie beschrijving van dat magische moment. En bijzonder om te zien wat het ook bij anderen heeft losgemaakt….
Ik heb mijn reactie daarop zojuist op Frankwatching gepost: http://www.frankwatching.com/archive/2007/03/22/eindelijk-mijn-digitale-schrijfblokje/#comment-45165.
En ik vond het erg fijn om je nou eens een keer langer dan 10 minuten mee te maken: ik heb genoten van onze gesprekken!
Frank
Frank,
je reactie snijdt hout en ik kan alleen maar beamen wat je daar schrijft.
Ook ik ben op deze blog altijd volledig transparant geweest in de actie mbt de CeBIT. Sterker nog het idee is zelfs ontstaan vanuit de blogosphere: https://www.hansonexperience.com/my_weblog/2006/12/bloggen_voor_paceblade.html#comment-19492
En ik vind het juist heel positief dat Tulip/PaceBlade hier naar ‘geluisterd’ heeft nadat ik het idee de organisatie in heb gebracht. Een aardig voorbeeld hoe een bloggersidee vertaald kan worden.
Vwb authenticiteit, moet iedereen daar vooral het zijne over denken en schrijven. Ik voor mezelf weet dat ik authentiek ben en datgene hier op deze blog doe waarvan ik vind dat dat hier kan en mag. Anderen kunnen daar een andere mening over hebben. En moeten vooral daarover in discussie blijven.
En vwb de authenticiteit van jouw posting Frank, kan ik alleen maar zeggen dat ik bij dat wow-moment was en dat dat heel bijzonder was. Heeft niets te maken met een product, maar met een emotie van een mens. Zonder dat je de pretentie had het zoveelste wereldwonder of nieuwste innovatie in handen te hebben. Nee, gewoon een ervaring die je overkwam op dat moment. En dat je daar dan zo over schrijft als je gedaan hebt, vind ik goed. Zo deel je dat moment met anderen.
Een dergelijk moment zoals jij dat had laat zich niet regisseren of sponsoren. En dat was ook helemaal niet ons idee. Het idee was niet meer en niet minder zoals het oorspronkelijk idee dat door Erik gelanceerd is: geef bloggers de kans ervaring op te doen met een paceblade.
En ik vind het dan mooi dat bloggers die ervaringen delen. Volgens mij doen bloggers dat graag.
Ik in ieder geval wel. En ik zal dat dus blijven doen. Want volgens mij komen veel lezers daarom hier.
Discussie: Authentieke en integere blogs?
De discussie rondom het belang van authenticiteit en integriteit van bloggers is over het weekend heen lekker op gang gekomen. Ik zal hier de verschillende standpunten & reacties wat destilleren en er uiteraard nog een eigen bijdrage hieraan lever…